• manuele therapie
• sportkinesitherapie
• Pre- & Postoperatieve Revalidatie
• stabilisatietraining
• temporomandibulaire klachten
• McKenzie concept
• bekkenbodemreëducatie
• spierkettingen Busquet
• dry needling

Een temporomandibulaire dysfunctie (TMD) betekent het niet goed functioneren van het kauwstelsel-apparaat. Meestal is een kortere of langere overbelasting van het kauwstelsel de oorzaak van de klacht. De mondbewegingen worden dan moeilijk en pijnlijk. Ook kunnen spieren verkrampen en kan de pijn uitstralen naar andere nabijgelegen delen van het lichaam, vooral hoofdpijn ter hoogte van de slapen, nek- of schouderpijn, oorpijn.

Er is alleen sprake van TMD wanneer één of meer van de volgende symptomen aanwezig zijn:

• Pijn of gevoeligheid in het kaakgewricht en/ of kauwmusculatuur
• Een verstoord bewegingspatroon van de onderkaak (beperkte mondopening of deviaties tijdens het bewegen)
• Kaakgewrichtgeluiden : knappend of krakend kaakgewricht

Alleen het optreden van kaakgewrichtsgeluiden duidt niet op een temporomandibulaire dysfunctie ;  45% van de Belgische bevolking heeft last heeft van dit symptoom. Op basis van epidemiologische studies blijkt dat bij 5% van de bevolking matige tot ernstige verschijnselen van TMD voorkomen.

Het kinesitherapeutisch onderzoek.

De doelstelling van het kinesitherapeutisch klinisch onderzoek is om vast te stellen of er sprake is van TMD. Na de anamnese volgen intra- en extraorale inspectie, palpatie, passief- en actief bewegingsonderzoek en specifieke onderzoekstechnieken. De kinesitherapeut krijgt hierdoor informatie over de kwaliteit en kwantiteit van de diverse bewegingen en over de belastbaarheid van het kauwstelsel.

Specifiek voor de TMD kan men drie groepen onderscheiden:

• TMD met oorzaak in het gewricht (artrogeen). Hierbij ligt de oorzaak van de klachten in het kaakgewricht inclusief de discus articularis en de omringende ligamenten.
• TMD met oorzaak in de spieren (myogeen). Hierbij ligt de oorzaak van de klachten in de spierstructuren van het kauwstelseL Vaak heeft deze patiëntengroep ook nekklachten en andere symptomen zoals hoofdpijn, oorpijn, duizeligheid.
• TMD met zowel een artrogene als myogene component. Combinatie van bovenstaande twee groepen

Therapie

Doel van de therapie is het reduceren en tenslotte het opheffen van de pijn, het verstoord bewegingspatroon en de kaakgewrichtsgeluiden.

Informatie geven over een juist mondgedrag (mondgedragsverandering) is de belangrijkste pijler in het fysiotherapeutisch behandelplan. Verdere begeleiding en het geven van nieuwe inzichten aan de patiënt zijn cruciaal. De patiënt moet zijn PARAFUNCTIES afleren en volledig stoppen. Parafuncties zijn onbewuste handelingen/bewegingen van de mond waardoor het kauwsysteem overbelast wordt. Voorbeelden hiervan zijn knarsen, klemmen, nagelbijten, velletjes afbijten, stylo's bijten, kauwgum eten, buikslapen, tongpersen, lipbijten, wangbijten, mond luchtdicht zuigen, hand onder kin (anteropositie hoofd). Hoofdpositie is ook een belangrijke factor in de ontspanning van de kauwspieren.

De kinesitherapeutische behandeling kan verder bestaan uit: mobilisatietechnieken, ontspanningstechnieken en stretchingstechnieken.